www.wrotkarstwo.pl - jazda na wrotkach / rolkach w Polsce i na świecie

No widzisz, że już jest lepiej??? Aż strach pomyślećco bedzie za kilka tygodni...

Hejka. Najważniejsze to nie mysleć o obciachu. Ja nigdy nie jeździłem na łyzwach a na rolkach zacząłem na dobre dopiero w tym roku. I mimo 46-tki na karku walcze z hamowaniem i zwrotami. Idzie ciężko i powoli, ale kilometrów z dnia na dzień przybywa.
Pozdrawiam wszystkich

Wczoraj znów jeździłam tylko, że nie mogłam zacząć. Było ciężko i miałam wrażenie, że moje ciało śpi. Nie mogłam pozbierać się z ławki, a każde odbicie przychodziło z trudem. Kilka razy poprawiałam but. A na dodatek ta gżąca się para na ławce. Coś koszmarnego! Ja wszystko rozumiem, że nie ma chaty i że wszyscy to robią, ale u licha dlaczego ja mam coś takiego oglądać. Nie mogliby poszukać sobie jakiś krzaków i tam porządnie się wygrzmocić? Rzuciłam im tylko ostre spojrzenie i potoczyłam się dalej. A tam dalej dzieci śmigały na rolkach. Aż miło poparzeć. Byłam porządnie wkurzona i pomyślałam sobie, k... kupiłam te cholerna rolki, to dlaczego nie miałabym tak jeździć jak te dzieci. Wzięłam się w garść i... to dopiero była przyjemność. Złapałam równowagę lepiej niż za drugim razem i łatwiej mi się skręcało. Nawet próbowałam robić coś co miało przypominać beczkę i dalej choć z miernym skutkiem ćwiczyłam hamowanie. A jak się znudziłam to przeniosłam się na Błonia. Tylko, że taka oferma jak ja to musi ściągnąć rolki (przejście przez tory pokonałam, ale ulica, a potem zjazd to dla mnie za dużo). Podsumowując było super jak się już rozjeździłam.

Siedzieliśmy objęci na ławce w parku, zatopieni w rytmie serc, pochłonięci własnym oddechem, zapomnieni w sobie...
gdy ten akt desperacji zatoczył się na rolkach przez szerokość całej alejki. Rękoma i nogami panicznie szukała równowagi, jakby chciała obłapić nieistniejącego kochanka. Byłem pewien, że ma ochotę się wygrzmocić na naszych oczach, ale zadowoliła się tylko ostrym spojrzeniem i pognała straszyć dalej.

No i zagadka się rozwiązała

Gilbeert! Poeta jesteś.Masz to od urodzenia?
Marta!Oni szli za głosem natury i dbali o przedłużenie gatunku a Ty bezczelnie im przeszkadzałas bezproduktywną jazdą na rolkach

Rolfan pisze:Gilbeert! Poeta jesteś.Masz to od urodzenia?

Jak każdy z nas, tylko natchnienia mało
A propos, Marta, dodaję niezbędne przymrużenie oka do mojej poprzedniej wypowiedzi:

gilbeert pisze:Siedzieliśmy objęci na ławce w parku...

Kłamczuszek To na pewno nie byłeś Ty, bo bym poznała .
Nic na to nie poradzę, że takie pary działają na mnie jak czerwona płachta na byka. Uważm, że na miłosne uniesienia właściwym miejscem jest sypialnia, a nie park, a ja nie muszę oglądać ich zmagań z własnymi słabościami

A wracając do moich zmagań z rolkami... To sobie pojeździłam i w piątek i wczoraj. Mało było ludzi, a nie lubię jak nikt mi się nie przygląda więc przeniosłam się nad Wisłę. Przejechałam się od mostu Dębnickiego tak gdzieś za Galerię Kazimierz (przeraził mnie zjazd, jak dla mnie ogromny) i z powrotem. Wracając pokonałam jakoś nieco mniejszy zjazd. Plusy jazdy to, że na tak długiej trasie prawie cały czas odpychałam się na przemian nogami. Wpakowałam się potem na dość stromy podjazd i zaliczyłam glebę podczas zjazdu zakosami. Było miękko, bo wpadłam na trawę. Mam obiekcje co do moich ochraniaczy na nadgarstki. Kończą się tak 2 cm poniżej palców. Gdyby to był beton to bym się poździerała, albo to ja nie umiem upadać.
Ach, przydałby się ktoś kto udzieliłby mi kilku wskazówek.

Tęsknię za łyżwami figurowymi (w szczególności za ząbkami). Jazda na rolkach bawi mnie, ale czuję się cięższa niż na łyżwach, mniej zwrotna, brakuje mi zimnego lodowiska.

juczek pisze:Tęsknię za łyżwami figurowymi (w szczególności za ząbkami). Jazda na rolkach bawi mnie, ale czuję się cięższa niż na łyżwach, mniej zwrotna, brakuje mi zimnego lodowiska.

Oj tak, ja czuję się na rolkach jak słoń w składzie porcelany, poza tym o wiele milej upada się na lodzie.
Jeździłam jak zwykle PJ i Błonia, ale wiatr wprosto w oczy dał mi się we znaki, więc Bulwary (zapędziłam się pod Plazę). Pokonałan ten zjazd, którego tak bałam się wcześniej, a wymiękłam przed kolejnym (taki z zakrętem). Oj nie jest łatwo. Opanowałam schodzenie bokiem i wbieganie na trawę (już się nie wywracam) i w marę zgrabnie zchodzę z trawy. Próbuję hamować, ale mi nie wychodzi. Ale będę ćwiczyć do upadłego, aż się w końcu nauczę.

Ja też wole na łyżwach ale niestety łyżwy to najczęściej mniej albo więcej zatłoczone lodowisko a na rolkach jest większe poczucie wolności.Zobaczycie jak jesienią wskoczycie na łyżewki to po rolkach będziecie się czuły jak by Wam ktoś skrzydeł dodał a lód będzie za sliski ale po chwili stwierdzicie,że rolki to jednak dobry trening dla łyżew.

Ja niestety nie wskoczę na łyżwy, bo brak tu lodowiska. Zimą będę jeździć na rolkach, jak wszyscy tutaj. Nawet hokej dla nich to wrotki dwuliniowe z takim zabawnym hamulcem z przodu. Mój mąż do tej pory uznaje tylko te wrotki. Był w drużynie hokejowej. Mamy pamiątkowy kij w domu - taki dziwny, inaczej wygięty, którym wybija się piłeczkę, a nie krążek.

Na rolkach idzie mi coraz lepiej. Zaczęłam używać gumy.

Marta pisze:Na rolkach idzie mi coraz lepiej. Zaczęłam używać gumy.

Cóż za płynne przejście między tematami

Marta pisze:Na rolkach idzie mi coraz lepiej. Zaczęłam używać gumy.

Nie wiem co to ma do rzeczy...